Το αγγειοοίδημα είναι τοπικό οίδημα που εμφανίζεται στις υποδόριες και υποβλεννογόνιες στιβάδες του δέρματος. Εμφανίζεται συχνότερα στα χείλη και τα βλέφαρα, ενώ λιγότερο συχνά μπορεί να επηρεάσει τις παλάμες, τα πέλματα, τη γλώσσα και τη σταφυλή. Αυτό το οίδημα μπορεί να εμφανιστεί στο πλαίσιο μιας αναφυλακτικής αντίδρασης, συνοδευόμενο από άλλα συμπτώματα, όπως είναι το οίδημα του προσώπου (χείλη, βλέφαρα). Η πιο επικίνδυνη μορφή του αγγειοοιδήματος είναι το οίδημα στον λάρυγγα, το οποίο αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς. Το αγγειοοίδημα μπορεί επίσης να συνυπάρχει με οξεία ή χρόνια κνίδωση. Στην περίπτωση αυτή, προκαλείται μέσω της απελευθέρωσης ισταμίνης, όπως και η κνίδωση, αλλά δεν συνοδεύεται από κνησμό και διαρκεί περισσότερο, συνήθως 1-2 ημέρες.

Υπάρχουν δύο τύποι αγγειοοιδήματος: το κληρονομικό και το επίκτητο. Στην κληρονομική μορφή, το οίδημα μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλες περιοχές του σώματος ή ακόμα και σε εσωτερικά όργανα, όπως το έντερο. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι δεν υποχωρεί με αντιισταμινικά ή κορτιζόνη και διαρκεί πολύ περισσότερο από άλλες μορφές αγγειοοιδήματος. Οφείλεται στην έλλειψη της πρωτεΐνης C1inh, η οποία ελέγχει την ενεργοποίηση του συστήματος κινίνης, του συμπληρώματος και της πήξης του αίματος. Στην επίκτητη μορφή, η έλλειψη της C1inh είναι δευτεροπαθής και σχετίζεται συνήθως με αιματολογικές νεοπλασίες. Παρόμοια με το κληρονομικό αγγειοοίδημα, το επίκτητο αγγειοοίδημα μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνο οίδημα στον λάρυγγα, ωστόσο η αντιμετώπισή του διαφέρει από αυτή της αλλεργικής αιτιολογίας.

Εξαιτίας της σοβαρότητας του αγγειοοιδήματος, είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνεται σωστή διάγνωση, ώστε ο ασθενής να γνωρίζει την ακριβή αιτία και την κατάλληλη θεραπεία για την κατάστασή του.