Η μαστοκυττάρωση είναι μια σπάνια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από τον υπερβολικό αριθμό μαστοκυττάρων στο σώμα. Η κατάσταση διακρίνεται σε δερματική, όταν τα συμπτώματα περιορίζονται στο δέρμα, και σε συστηματική, όταν επηρεάζεται τουλάχιστον ένα όργανο εκτός του δέρματος. Συχνά εμφανίζεται σε παιδιά, κυρίως ηλικίας 1-4 ετών, αλλά η συχνότητα της νόσου αυξάνεται επίσης μεταξύ 30-50 ετών. Η δερματική μαστοκυττάρωση περιλαμβάνει διάφορες μορφές, όπως: Μελαγχρωματική κνίδωση (η πιο συνηθισμένη μορφή, με το δέρμα να μοιάζει με «λεοπάρδαλη»). Διάχυτη δερματική μαστοκυττάρωση (DCM). Μονήρες μαστοκύττωμα (συνήθως εμφανίζεται σε βρεφική ηλικία ως μονήρης όζος). Έμμονη εξανθηματική κηλιδώδης τηλεαγγειεκτασία.

Υπάρχουν δύο τύποι αγγειοοιδήματος: το κληρονομικό και το επίκτητο. Στην κληρονομική μορφή, το οίδημα μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλες περιοχές του σώματος ή ακόμα και σε εσωτερικά όργανα, όπως το έντερο. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι δεν υποχωρεί με αντιισταμινικά ή κορτιζόνη και διαρκεί πολύ περισσότερο από άλλες μορφές αγγειοοιδήματος. Οφείλεται στην έλλειψη της πρωτεΐνης C1inh, η οποία ελέγχει την ενεργοποίηση του συστήματος κινίνης, του συμπληρώματος και της πήξης του αίματος. Στην επίκτητη μορφή, η έλλειψη της C1inh είναι δευτεροπαθής και σχετίζεται συνήθως με αιματολογικές νεοπλασίες. Παρόμοια με το κληρονομικό αγγειοοίδημα, το επίκτητο αγγειοοίδημα μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνο οίδημα στον λάρυγγα, ωστόσο η αντιμετώπισή του διαφέρει από αυτή της αλλεργικής αιτιολογίας.

Εξαιτίας της σοβαρότητας του αγγειοοιδήματος, είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνεται σωστή διάγνωση, ώστε ο ασθενής να γνωρίζει την ακριβή αιτία και την κατάλληλη θεραπεία για την κατάστασή του.